ლექცია და მოწყენილობა

ეს იყო ის დრო, როცა დავდიოდი ქიმიაზე. მართლაც რომ გატაცებული ვიყავი ამ მეცნიერებით. შემდგომ კი ზუსტად ქიმიაში ოქროს მედალი ბატონმა პრეზიდენტმა ჩამომიკიდა კისერზე.

ერთ დღეს ქიმიის გაკვეთილზე მეტისმეტად მოვიწყინე. ხოდა რატომ მოვიწყინე? იმიტომ რომ მასწავლებელი გვიყვებოდა რაღაცეებს სუფთა ქიმიიდან, რომელიც მე ნამდვილად არ მიზიდავდა. მე უფრო ბიოქიმიით ვიყავი გატაცებული, მაგრამ რატომღაც ბიზნესის მართვის ფაკულტეტზე ამოვყავი თავი.  ბევრი რომ არ ვისაუბრო, კიდევ ერთხელ გთავაზობთ ჩემს შემოქმედებას. და ერთი თხოვნა მექნება, არ დაინდოთ, თქენი კრიტიკა მაინტერესებს. წინასწარ უღრმესი მადლობა!

***

ვზივარ… მეძინება… ლექტორი ლექციას გვიკითხავს ელექტრონული შრეების შესახებ… ეს უკვე ვიცი… ამიტომაც მეძინება… სიტყვები: “შორდებიან”, “რადიუსი”, “სფერო”… მხოლოდ ასეთი ცალკეული სიტყვები…

მთლიანი აზრი არ ესმის…

ამასობაში ტვინი გადაიღალა და ფიქრები წავიდნენ… წავიდნენ შორს… შორს… გადაიარეს მზის სისტემა… გალაქტიკა… მრავალი გალაქტიკა…

მიდიან… მიდიან უცნაურ ადგილას… ადგილას უცნობ, მაგრამ ლამაზს და მანმადე უნახავს…

მიდიან ფიქრები… მაგრამ უცბად ფიქრებს თვითონ მე ვცვლი… ჩემს თავს ვხედავ ამ ლამაზ და უცნაურ ადგილას… ისევ ვაგრძელებ სიარულს…

და… უცბად…

უცბად ვხედავ მას… მას!.. მიხარია… თეთრშია ჩაცმული თეთრ შარვალ-კოსტუმში… გავშეშდი… მისი დანახვა დიდად გამიხარდა… დაჩერებული ვარ… მისვლა მინდა, მაგრამ ვერ მივდივარ… ფეხები არ მემორჩილება… მისმა დანახვამ მომაჯადოვა, აღმაფრთოვანა…

მინდა მასთან მიახლოვება, მაგრამ არ შემიძლია…

მოვიწყინე. მაგრამ…

მადლობა ღმერთს! თვითონ დაიძრა… ველოდები, სანამ მომიახლოვდება… და…

ამ დროს კლასელი მაღვიძებს… გაკვეთილი დამთავრდაო…  მეწყინა… სინამდვილე მეგონა… მაგრამ…

მაგრამ, სამწუხაროდ, სიზმარი აღმოჩნდა…

7 thoughts on “ლექცია და მოწყენილობა

Leave a reply to lela კომენტარის გაუქმება